Rozdział 6

                                                        
                ~* * *~
Stali przed drzwiami,skrzydła szpitalnego.
-Puść mnie już, chyba nie myślisz,że mnie tam wniesiesz.- u Ślizgona pojawił się chytry uśmieszek.
-Tak właśnie myślę.-nie czekając dłużej wniósł dziewczynę do sali,gdzie stała pani Pomfrey.
-Czy coś się stało moi drodzy ? - zapytała lekko zdziwiona widząc tą dwójkę razem.
-Ja..-nie zdążyła dokończyć.
-Hermiona chyba skręciła kostkę.-wyprzedził ją Draco i podchodząc do jednego z łóżek szpitalnych położył na nim dziewczynę.
-Nic mi nie jest, po prostu się poślizgnęłam,ale już wszystko dobrze.
-Zaraz to sprawdzimy kochanieńka, muszę być pewna,że wszystko dobrze.-Hermiona nie była zadowolona z takiego obrotu spraw.
Pani Pomfrey dokładnie obejrzała nogę Hermiony i stwierdziła,że kostka jest skręcona,a Gryfonka będzie musiała spędzić tydzień w łóżku,biorąc odpowiedni eliksir aby noga się wyleczyła.
-Proszę pani czy to naprawdę konieczne?
-Tak moja droga,niestety nie jesteś w stanie chodzić,a przy każdej próbie noga będzie się leczyć coraz dłużej.
-Ale..ja nie mogę leżeć tyle w łóżku co z lekcjami?
-Na pewno sobie jakoś poradzisz,wieże w to.Draco będzie do ciebie codziennie zaglądał i przynosił ci posiłki bo na nie też nie możesz niestety chodzić.- mina Gryfonki, świadczyła o tym,że ten pomysł jej się nie podoba,za to Draco bardzo się z tego cieszył.
-Oczywiście proszę pani będę pilnował by nie ruszała się z łóżka.- Hermiona, próbowała zabić Ślizgona wzrokiem,na co on puścił do niej oczko.
-To wszystko,możesz zaprowadzić Hermionę do jej komnaty,tylko nie zapomnij eliksirów,które Hermiono masz brać dwa razy dziennie.- pani Pomfry pożegnała ich i wróciła do pracy.Draco wziął Hermionę na ręce i wyszedł ze skrzydła kierując się w stronę wieży Gryffindoru.
                   ~* * *~
Stali przed wejściem do pokoju wspólnego Gryfindoru. Całą drogę nie odezwali się ani słowem, ciszę przerwała Hermiona.
-Dobra dalej dojdę sama, bo nie ma mowy,żebyś wszedł tam ze mną.- mówiła próbując wydostać się z ramion Dracona.
-Mądra,zawsze wzorowa Granger, nie słuchał co mówiła do niej pani Pomfry?Mówiła,że masz nie próbować chodzić bo w łóżku poleżysz nie tydzień a dwa. Rozumiesz ?
-Rozumiem,ale nie pójdziesz tam ze mną bo jeszcze nas ktoś zobaczy. - mówiła przez zaciśnięte zęby.
-Przestań marudzić tylko podaj hasło,bo nie będziemy tak stali.-Hermiona z obrażoną minął,wzruszyła ramionami i wypowiedziała hasło.
- Abstynencja.- obraz Grubej Damy przesunął się a za nim ukazało się małe wejście do pokoju.
Przekroczyli próg, a Draco zaczął się uważnie rozglądać, był już tu parę razy,ale nadal zastanawiał się jak Gryfoni tu wytrzymują.
-Gdzie jest twoje Dormitorium? - zapytał,a dziewczyna szczęśliwa,że akurat cały hol był pusty wskazała strome, kręcone schody, które prowadziły do jej pokoju.
-Ostatnie piętro.- powiedziała,a Draco zaczął powoli wspinać się po schodach, próbując utrzymać równowagę.
-Jesteśmy.
Gryfonka pociągnęła za klamkę.Drzwi się otworzyły a Draco od razu przestąpił próg.Odłożył dziewczynę delikatnie na łóżku,a sam stanął obok opierając się o parapet okna i spoglądając na białe od śniegu Błonia.
-Coś jeszcze potrzebujesz za nim wyjdę ? -zapytał nawet nie zerkając w jej stronę.
-Nie, możesz już iść.-rzuciła chłodno w jego stronę.- a i uważaj,żeby nikt cię nie zauważył.
-A co by się stało gdyby tak twój Rudzielec mnie zobaczył? - zaśmiał się cicho.
-Nawet nie waż się mu pokazywać,albo mówić,że tu byłeś. Idź już.- mówiła podniesionym głosem wskazując ręką drzwi.
-Dobrze,przyjdę jutro przyniosę ci obiad.- uśmiechnął się jadowicie jeszcze raz i wyszedł z dormitorium.
 Gdy tylko Draco opuścił jej pokój, Hermiona zdjęła buty i z nadzieją,że nikt z jej przyjaciół nie zobaczy Ślizgona, zaczęła leżąc w łóżku, przenosić różdżką różne rzeczy, przede wszystkim całą masą książek.W końcu miała leżeć w łóżku cały tydzień, to nie miała co robić po za czytaniem książek.Gdy już wszystko przygotowała,patrząc na zegarek który pokazywał już 20:00, wysłała tylko do Blaisa list,z przeprosinami,że nie będzie mogła być teraz na patrolach i poszła spać.
                 ~* * *~
 Otworzyła oczy i zerwała się z łóżka.Ubrała się i zabrała wszystkie swoje rzeczy.Przed wyjściem spojrzała tylko na chłopaka,który jeszcze smacznie spał i z płaczem wybiegła z pokoju.Biegła korytarzem, a łzy leciały jej po policzkach. Na szczęście była dopiero szósta rano i mogła być spokojna,że nie spotka nikogo na korytarzu.Stanęła przed pokojem wspólnym,po cichu wchodząc do środka.Przekroczyła próg pokoju i od razu rzuciła się na łóżko,tłumiąc płacz w poduszkę.Przysięgła sobie,że to się więcej nie powtórzy i nikt nigdy się o tym nie dowie.Będzie zachowywała się normalnie, jakby nigdy nic.
 Leżała tak jeszcze jakiś czas czekając aż jej współlokatorki wstaną.
                ~* * *~
Od wyjścia do Hogsmade minęły dwa dni,a ona przeleżała je w łóżku. Nie mogła wytrzymać tej bezczynności, a pani Pomfry zabroniła jej wstawać do końca tygodnia.Przeczytała już chyba wszystkie książki, jakie znajdowały się w jej dormitorium.Wczoraj odwiedziła ją  Ginny opowiadając, co się dzieje w szkole.Dwa razy dziennie musiała też znosić Malfoy'a ,który przynosił jej jedzenie i próbował z nią rozmawiać, ale ona zawsze udawała obrażoną,znudzoną jego osobą.Jednak w myślach cieszyła się,że ją odwiedza,że może z nim spędzać tyle czasu. Z każdą wizytą Śligona,dziewczyna utwierdzała się w przekonaniu,że chyba naprawdę po uszy zadurzyła się w Draconie. Tylko dla tego jest w stanie,a nawet bardzo ją cieszą jego wizyty chociaż tak naprawdę zranił ją już chyba do granic możliwości.Te uczucie było silniejsze od niej i przestawała już próbować z tym walczyć.
              ~* * *~
 Usłyszała pukanie do drzwi.Myśląc,że to Ginny zawołała " Proszę". Drzwi się otworzyły i do pokoju weszła osoba,której się nie spodziewała.
-Ron?
-Cześć Miona.- rudzielec uśmiechnął się przyjaźnie do dziewczyn.
-Co tu robisz? -zapytała zdziwiona jego obecnością.
- Przyszedłem zapytać jak się czujesz? - mówił siadając na łóżku obok niej.
-Dobrze, nic mi nie jest, to tylko skręcona kostka a pani Pomfry troszkę przesadziła.- lekko przewróciła oczami.
-Rób to co kazała ona zawsze ma rację. - uśmiechnął się,przysuwając się jeszcze bliżej dziewczyny.
-To tylko skręcona kostka.
-Oj nie marudź.- uśmiechnął się po raz kolejny i pocałował dziewczynę w policzek.
-Ron co to miało być...-odsunęła się gwałtownie.
-Myślałem,że ucieszysz się z mojej wizyty. - zapytał zdziwiony reakcją dziewczyny.
-Cieszę się,ale pamiętaj nie jesteśmy już razem i nie próbuj tego zmieniać.- chłopak spojrzał się na dziewczynę i przytrzymując jej nadgarstki zaczął się znów przysuwać.
- Ron puść mnie!- krzyknęła ale chłopak nawet nie drgnął.
 Nagle rozległo się pukanie do drzwi, Hermiona już miała krzyczeć by ktoś wszedł i wtedy Ron uciszył ją długim pocałunkiem. Pukanie nie ustawało,nagle drzwi się otworzyły i stanął w nich Draco. Spostrzegając co się dzieje, szybko podbiegł do łóżka dziewczyny i oderwał od niej Weasley'a  a następnie, zadał mu mocny cios w szczękę.Rudzielec padł jak długi i złapał się za rwący i krwawiący policzek.
Hermiona siedziała skulona na łóżku i z przerażeniem patrzyła na całą sytuacje.
-Ty pieprzona Fretko jak śmiesz. - mówił, plując krwią , próbując się podnieść.
-Zamknij swój szanowny pysk Wieprzlej, bo zaraz nawet nie będziesz mógł się czołgać.
-Jak śmiesz tu w ogóle przychodzić, do mojej Hermiony ty śmierdząca  szujo.
-Do "twojej" Hermiony? Psychopato właśnie chciałeś ją zgwałcić.
-Jak śmiesz  tak mówić,my się kochamy i jeden pocałunek to nie gwałt.- Z wielkim trudem podniósł się i zaczął podążać w stronę Ślizgona.
-Zejdź mi z oczu, bo nie ręczę za siebie.
-Zostaw Hermionę w spokoju! - podszedł do Dracona i plunął mu prosto w twarz.Wściekły Ślizgon nie wytrzymał i posłał rudzielcowi cios w brzuch, a gdy ten padł Draco wyniósł go z dormitorium i zamknął drzwi zaklęciem.
 Podszedł powoli do dziewczyny,która siedziała skulona pod kołdrą.Usiadł na skrawku łóżka, patrząc na dziewczynę.Zobaczył,że Hermiona nie była do końca przykryta kołdrą i sprytnie przyglądnął się jej ubiorowi.Miała na sobie cienką,czarną halkę,ozdobioną koronką i koronkowe majtki do kompletu.Draco zachwycony wyglądem dziewczyny, jak i jej budową ciała uśmiechnął się sam do siebie i zdjął Hermionie kołdrę z głowy by móc spojrzeć jej w oczy.
-Wszystko ok? -zapytał,unosząc podbródek dziewczyny.
-Wyjdź,zostaw mnie! -krzyczała płacząc,a on siedział i patrzył na nią.
-Słyszałeś wyjdź!- odepchnęła go lekko od siebie.Ślizgon wstał i wyszedł z jej dormitorium lekko trzaskając drzwiami.
 Rozumiał ją ta cała sytuacja,ale nie musiała tak reagować w końcu on jej pomógł.No cóż musi dać jej czas.Przyjdzie jutro ze śniadaniem.
               ~* * *~
 Szedł korytarzem i myślał o tym co zobaczył.Gryfonka wyglądała cudnie.Nie sądził,że akurat taka pilna Grenger będzie nosiła taką bieliznę.Zrobiło mu się trochę gorąco i musiał poluźnić krawat.To nie tak,że nigdy nie widział,ładnej dziewczyny w takiej bieliźnie. Widział i to nie raz ale Astoria lub Dafne to nie to samo, one zachowują się jak dziwki i uległ im tylko dla tego,że są niezwykle przekonujące i pociągające.Jednak to widok Hermiony zachwycił go najbardziej.Nigdy nie myślał tak o tej brunetce, a teraz jest jak zakazany owoc.Doszedł do swojego dormitorium i nalewając sobie kieliszek ognistej, usiadł na kanapie patrząc się w maleńki kominek.
             ~* * *~
Witajcie! Oto rozdział 6 :) Jestem z niego zadowolona, nie ma on może, takiej długości jakiej chciałam,ale dużo się w nim dzieje i to mnie cieszy.Mam nadzieje,że rozdział się wam spodoba i że komentując pomożecie  mi z pisaniem kolejnego.A więc zostawcie po sobie ślad, z każdą nawet najmniejszą opinią, bo to tylko minutka,a dla mnie tyle szczęścia. Mam nadzieje,że was nie zawiodłam :)
~Mionka~